Zużycie przez sczepianie adhezyjne prowadzi do bardzo szybkiego ubytku powierzchni. Sczepianie adhezyjne zachodzi wtedy, gdy zaistnieją duże naciski jednostkowe, a prędkości wzajemnego ruchu elementów są małe, oraz brak jest dostatecznej ilości smaru między powierzchniami trącymi. Powierzchnie części zużywające się w ten sposób można rozpoznać po nierównomiernie rozłożonych głębokich wżerach z ostrymi krawędziami. Metale o większej twardości będą miały ślady lokalnych, kruchych wyrwań, natomiast na powierzchniach metali ciągliwych oprócz wyrw pojawiają się odkształcenia plastyczne. Zwykle zużycie postępuje nierównomiernie, tak że powierzchnia nominalnego styku traci swój kształt geometryczny, co zwiększa lokalnie naciski jednostkowe i intensywność zużycia. Zużycie przez sczepianie adhezyjne zachodzi w łożyskach ślizgowych niedostatecznie smarowanych, przy skojarzeniach stal po stali, stal po żeliwie, a niekiedy i innych. Ten rodzaj zużycia spotyka się w mechanizmach o ruchu przegubowo-zwrotnym maszyn rolniczych, maszyn stosowanych przy robotach ziemnych i górniczych oraz wszędzie tam, gdzie elementy przenoszą udarowe obciążenia przy stosunkowo powolnym cyklu pracy i okresowym smarowaniu. Zużycie takie występuje również w elementach rozrządu silników spalinowych i parowych oraz niekiedy u nasady zębów przekładni hipoidalnych i innych womoobrotowych.

1 KOMENTARZ

Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.